Is het niet eens tijd voor iets anders? Nu je wellicht vakantie hebt, komt de vraag die anders in je achterhoofd zit duidelijker naar voren: wil ik dit nog wel? Is het niet eens tijd voor iets anders? Je bent het rennen en vliegen zat. En eigenlijk heb je het afgelopen jaar niet anders gedaan dan dat. Als dit bij je speelt, is het zinvol om daar eens goed naar te kijken.
Binnen elke organisatie komt een moment waarop men een significante stap vooruit in de prestaties wil maken of als gevolg van gewijzigde interne en/of extern omstandigheden een koerswijziging wil doorvoeren. Er ontstaat dan een nieuwe situatie waarbij ander gedrag en een andere attitude op alle lagen binnen het bedrijf noodzakelijk worden. Deze verandering kan beginnen vanuit de directie, maar ook vanuit de werkvloer of andere stakeholders zoals klanten of vanwege nieuwe eisen van de overheid. Een aangrijpingspunt kan ook zijn wanneer blijkt dat de borging van de resultaten van individuele of teamcoachtrajecten niet slaagt. Vaak lukt dat niet omdat de context waarbinnen de coachees opereren te belemmerend is of omdat die context zelf de oorzaak blijkt te zijn van coachvragen.
Mensen moeten iets gaan doen dat bij ze past. Iets waar ze energie van krijgen, waar ze gelukkig van worden, waar ze voldoening uit halen. Er zijn te veel mensen die een nieuwe baan accepteren ‘omdat ze nu eenmaal moeten werken’ of omdat ze ‘dat werk al kennen’ of omdat ‘het ze best wel leuk lijkt’. Dát is niet wat werkgevers willen en nodig hebben! Ze willen iemand die het werk met enthousiasme gaat doen, met passie, iemand die zijn ziel en zaligheid er in gaat gooien, iemand die de beste in zijn vak wil worden. Dát is wat een werkgever wil! En die werknemer dan?
Steeds vaker wordt gesproken over de mogelijkheden van e-coaching als ontwikkelinstrument in organisaties. E-coaching (en dan bedoelen wij hier specifiek e-mailcoaching) kent een flink aantal positieve eigenschappen, waarvan de meest in het oog springende dat het tijd en plaats onafhankelijk is.
Wanneer mensen aan een coachtraject beginnen, zijn ze vol verwachting over de resultaten die ze daarmee hopen te behalen. Ze voelen een grote behoefte aan de input van een derde, ervaren soms zelfs geestelijke of emotionele pijn en willen daar graag van af. Ze zoeken een goede coach uit, omschrijven samen de doelen en bespreken een en ander met hun leidinggevende. Het traject wordt gestart, de rekening betaald en vol goede moed begint de coachee aan het huiswerk dat de coach hem of haar meegeeft. Wat kan er nog misgaan????